رسم زندگي اين است روزي کسي را دوست داري

و روز بعد تنهايي به همين سادگي او رفته است

و همه چيز تمام شده مثل يک مهماني که به آخر مي رسد

و تو به حال خود رها مي شوي چرا غمگيني ؟

اين رسم زندگيست پس تنها آوازبخوان

دوستت دارم کمتر از خدا و بيشتر از خودم

چون به خدا ايمان دارم و به تو احتياج!!

بیا و یک لحظه با من باش ، تا برای یک عمر با هم بمانیم ... 
بیا برای هم باشیم ، از هم بگوییم با عشق باشیم!

 عشقِ      مُرده

ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست
چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست  

از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام
ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست

سعی کن مثل خورشید زیاد نور ندی

چون همه از نورت استفاده می کنن

ولی اصلا نگات نمی کنن

سعی کن مثل ستاره کم نور بدی

تا همه تو خلوت شباشون دنبالت بگردن

به کسی عشق بورز که لایق عشق باشه

نه کسی که تشنه ی عشقه
چون کسی که نشته است یه روزی سیراب میشه . . .

امروز دیدمت خسته بودی

اگه اشتباه نکنم دل شکسته بودی

دوستم نداری می دونم

حتما به دیگری دل بسته بودی !

دوست دارم بی کلک، کوجولوی مارمولک،

دوست دارم یه خورده، قد یه سوسک مرده

تازمین در گردش و تا آسمان درچرخش است

یاد یاران ، چون شما بر قلب ما آرامش است . . . 

شاید تکراری باشد

ولی گاهی ، بعضی چیزها

ارزش هزاران بار تکرار را دارند

تکرار می کنم ، تکرار می کنم : دوستت دارم . . . 

زندگی به من آموخت چگونه اشک بریزم

اما اشک به من نیاموخت چگونه زندگی کنم

عاشقی گریه داره نه خنده!!

منهم یه روز میخندیدم به اشک سرد عاشق باور نمیکرد دل من

ناله و درد عاشق...!!!

ای عشق، شکسته ایم، مشکن ما را

اینگونه به خاک ره میفکن ما را

ما در تو به چشم دوستی می بینیم

ای دوست مبین به چشم دشمن ما را 

هزار دستگاه 206، صد تا آپارتمان،

هزار سکه طلا و میلیاردها ریال اسکناس 

فدای یه تار موی زهرا

در را گشودم روی او ...دیدم غم است در می زند...

ای دوستان بی وفا...از غم بیاموزید وفا..

غم با آن همه بیگانگی..... هر شب به من سر می زند 

به روی گونه تابیدی و رفتی

مرا با عشق سنجیدی و رفتی

تمام هستی ام نیلوفری بود

تو هستی مرا چیدی و رفتی